منظومهء پیتزا

زینشم اگه یکم سفت کنم...اینم از این

میبینم ک رنگو روش باز شده. خیل خب.

فقط بدون الکی برات زور نزدم. قراره خیلی کارا باهم بکنیم.

حالا که قراره باهم باشیم چطوره بیشتر بدونیم راجع هم..تو بگو کجاها میتونی بری. ظرفیتت چندنفره و این خزعبلات تا من یه حالی به سرو گردنم میدم. درد میکنه. باید جبران کنی.

وایسا بزار اول من بگم. من هرشب میخام برم سفر. بارو بندیل خاصیم ندارم که دیسک کمر بگیری. سر جمع یه بالشتو پتوعه. هولو هوشه ساعت یک دو باید راه بیوفتیم حداکثر تا نیم مین بعدشم باید رسیده باشیم دیگه. تا خوده صبحم وقت داریم. راسی منو تو جاده نزاریا. من وقتو کمرو گردن پای تعمیرت گذاشتم. یا یه وقت نخوای منو جایی نبری. نصف لذت زندگیه من تو تخیل خلاصه میشه. راستش کارم پیشت گیر بود. اخه تو خوابم هواپیما راه نمیدن. یا سقوط ازاده یا خودم پر دارم. از قطارم خوشم نمیاد مگه اینکه با دوستام باشم. که نه نمیخام تنها سفر کردن بیشتر میچسبه. اتوبوسم که بیخیال اصلا وارد بحصش نمیشیم. میمونه تو که اصلا خوراک صفرای منی. فقد یه پرچم که روش پیتزا باشه کم داری. البته خیلی چیزا کم داری من باشعورم به روت نمیارم.

همین دیگه. اصلا صاحب کجا اینقد باشعور پیدا میشه¿ کل روز میخابی شبا بیداری. تازه مفتو مجانی میریم دنیارو میبینیم.

اگه هم پیش خودت فک کردی چون تو خوابه باهات میرم سفر، باید بگم کاملا صحیحه چون تو قراره سوار هواپیمای شخصیم برم دنیارو ببینم ولی نکتش اینجاس که توهم جز مسافرای ویژه ای.

خلاصه دوچرخه جون، میخام بهت بگم که پیشنهاد کار مثل اینو هیجا پیدا نمیکنی. تازه بریم جلو شاید طرفدارم پیدا کردی. شاید بقیه هم خواستن باهامون بیان.

ولی بهت قول نمیدم تعدادشون زیاد باشه. چون کمتر کسی پیدا میشه که واقعا بفهمه من دارم چی مینویسم اینجا

اقا سرتو درد نیارم.

از این ب بعد قراره دور بزنیم تو جهان مغزم. اونم باتو دوچرخه جونم.

اگه هستی..

نه خیر.

تو باید باشی.